BÖLÜYORLAR, BÖLDÜLER, BÖLÜNDÜK!

Bölündük…

“Bütünleşerek büyüyeceğiz” diyenlerin “ötekileştiren ve ayrıştıran” tutum, davranış ve üsluplarıyla bölündük.

Bölündük…

”Liberal demokratlık” karşısına kindar söylemlerle “Muhafazakâr demokratlığı” koyanların inatlaşmasıyla bölündük.

Bölündük…

“Edebin, adabın, ahlakın ve helalin” karşısına “küfür’ü, hakareti, haramı” koyanlar yüzünden bölündük.

Bölündük…

“Birlik, beraberlik ve kardeşlik” karşısında “öfke, şiddet, kin ve nefreti ” kutsayıp “yeni Türkiye” türküsü çağıranlara sebep bölündük

*

Bölündük…

“İhmal, kusur, tedbirsizlik ve yanlışın” karşısına “kader, fıtrat ve alın yazısı” söylemini dillendirenlerin “fütursuzluğu” nedeniyle bölündük.

Bölündük…

“Vicdan, vefa, hoşgörü ve şefkatin” karşısına “hoyratlık, görgüsüzlük, küstahlık ve cahilliği” koyanların “sorumsuzluğu” sebebiyle bölündük.

Bölündük…

Alnımız bu kadar “secdeye” varırken, “Bakara makarayı, para sıfırlamalarını, havuz ilişkilerini, para kasaları ve para sayma makinalarını” kabullenerek bölündük.

Bölündük…

İstanbul’da “Türk bayrağı” açmayı suç sayıp, Diyarbakır’da PKK bayrağı ve Öcalan posteri açanlara “çözüm, barış, analar ağlamasın” diyerek sırt dönüp, görmezden gelen gözler nedeniyle bölündük.

*

Bölündük…

Kartopu gibi büyüyen yokluk ve yoksulluğun üzerini örtüp, artan işsizliği topluma göstermeyip, AB raporlarına göre sınıfta kaldığımız kadına şiddet, bastırılmış basın, adil olmayan yargı sistemi ve özgürlüklere yapılan müdahaleyi “ileri demokrasiye geçiyoruz” kılıfına uydurarak bölündük.

Bölündük…

“Öfkeyi normal, nefreti olağan, şiddeti sıradan, biat etmeyi hayatın öznesi” kabul ettiğimiz için bölündük.

Bölündük…

Yetmedi “teğet geçti” martavalıyla millete; “Refah düzeyi yükseliyor, adil paylaşım artıyor, milli gelir tavan yapıyor, vs. “ masalları anlatarak bölündük.

Bölündük…

Ölüleri ayrıştırıp, “ölüsüne göre dua, mezhebine göre rahmet” okuyarak bölündük.

*

Özetle;

Milletine, dinine, mezhebine,

Diline, gazetesine, söylemine bakarak,

Ahlaken, siyaseten ve ruhen bölündük.

Oysa birlikte ne kadar güzel,

Ne kadar değerli,

Ne kadar mantıklı,

Ne kadar samimi,

Ve ne kadar güçlüydük.

*

Unutmadan…

Unutanlara hatırlatmak için;

Vatandaşı olmaktan onur duyduğum bu ülkede,

Yüce milletimizin huzur içinde,

Kardeşçe, adil ve eşit olarak yaşamasını istiyorum.

Çünkü bu millet yedi cihana böyle nam saldı.