BİR ÜLKÜCÜNÜN KALEMİNDEN, KAYA KUZUCU’NUN BAŞBUĞ HATIRASI

KAYA KUZUCU – DÜN GECE ( BİR GÜN GERİ DÖNECEĞİZ )

Kaya Kuzucu ağabeyin eski eserlerinden birini dinliyorum bir ay evvel: “Dün Gece”.
Yıllar boyu çokça dinledim bu eseri. 80’li yılların sonunda ihtilalin ardından ocaklarımızın bir kez daha derlenip toparlandığı zamanlarda yürekli bir avuç insanın mütevazı imkanlarla bir araya gelip toy eylediği mekanlardaki o günleri düşleyerek dinledim. Sözleri Karakoç ustaya aitti, bilirdim. Müzik ise Kaya ağabeyin.
Kaya ağabeyle uzun Anadolu yolculuklarında, biraz da benim ısrarımla sıkça söylediğimiz bir eserdi ve gariptir bu eserin hikayesini kendine hiç sormamıştım. Halbuki bestelerinin hikayelerini bizzat Kaya ağabeyden büyük bir ilgiyle öğrenmiştim.
“Resmine baktığım güzel kız, genç kız…” En çok da bu bestenin hikayesi etkilerdi beni. Dediğim gibi bu eserin hikayesini konuşmamıştık.
Bir ay evvel tekrar dinledikten sonra, Kaya ağabey ile İstanbul’da buluştuğumuz bir gün sordum kendisine:
“Ağabey ne zaman besteledin?”
Kaya ağabey derin bir nefes çekti:
“88’in sonunda…” dedi ve anlatmaya başladı:
“Eskişehirdeydik. Ocak konserinde… O zaman ocakların sayısı az, şartlar belli. Konsere Başbuğ da gelmişti. Sazımı aldım, sahneye çıktım. Marşlarımızı, türkülerimizi söyledik. Sahneden indim. Biraz sonra Ocak Başkanı gelip ‘Hocam Başbuğumuz sizi istiyor.’ dedi. Hemen gittim. Tebessüm etti ve sözleri Abdurrahim Karakoç’a ait olan şu şiiri okumaya başladı: