Bildiğiniz üzere 26 Şubat 1992 günü hemen yanı başımızda bulunan soydaşlarımız ağır bir soykırıma tabi tutuldu…
Can Azerbaycan’ın Dağlık Karabağ bölgesindeki HOCALI kasabasında yaşayan soydaşlarımız (üstelik hepsi sivil ve masum) gözü dönmüş vede insanlıktan nasibini almamış Ermeni çetelerinin vahşice soykırımına uğradı…
Çoluk, çocuk, yaşlı, kadın, kız, erkek gözetilmeksizin canlar hunharca ve vahşice katledildi….
Kiminin karnı yarıldı, kiminin gözü deşildi. Kimileri diri diri yakıldı.. Kimilerinin ise derileri canlı canlı yüzüldü…
Masum balalar bile kasaturalarla delik-deşik edildi..
Ve bu vahşet (geçmişte yani 1915’te Ermenilere karşı asla işlemediğimiz bir suçtan ötürü bizi “soykırımcı” olarak yaftalayan) medeni(!) Avrupa’nın ve medeni(!) dünyanın gözü önünde alçakça yapıldı..
Kimilerince görülmeyen veya kimilerine göre ise sadece katliam sayılan, fakat bize göre yapılış tarzıyla ve sonuçlarıyla resmen bir soykırım olan bu olayda; resmi kaynaklara göre, 106’sı kadın 83’ü çocuk 70’i yaşlı 613 Azerbaycan’lı soydaşımız öldürülmüştür…
Kısacası Türk olmanın bedelini çok ağır ödemişlerdi…
Ki,
UNUTMADIK.. UNUTMAYACAĞIZ….
Tek tesellimiz, işgale uğramış toprakların bir kısmını yine topraklarımıza Ermeni saldırısı sonrası kurtarıp, bir nebze olsun kaybettiklerimizin intikamlarının alınması olmuştur!
Yüreğimizi yakan bu hadisede hayatlarını kaybeden CAN KARDEŞLERİMİZE Allah’tan rahmet ve mağfiret kalanlara baş sağlığı diliyorum.
Allah böylesine acıyı Türk milletine bir daha yaşatmasın…
RAHMETLE, TAZİMLE VE DUAYLA…